Sąd Apelacyjny zmienia wyrok I instancji i unieważnia umowę kredytową

Prawomocny wyrok z dnia 10.11.2021 r. w sprawie prowadzonej przeciwko mBank S.A.

Sąd Apelacyjny w Warszawie w sprawie o sygnaturze V Aca 38/21 (SSA Ewa Kaniok) wyrokiem z dnia 10.11.2021 r. zmienił wyrok I instancji, w którym Sąd Okręgowy w Warszawie (SSO Barbara Pyź-Kędzierska) w sprawie o sygnaturze II C 941/18:

• stwierdził nieważność umowy kredytowej (przesłankowo),
• zasądził część roszczenia (teoria salda),
• kosztami procesu obciążył obie strony (z uwagi na teorię salda).

i zastosował zgodne z aktualnym orzecznictwem Teorię dwóch kondykcji:

• zasądził całość roszczenia  141.729, 96 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 20.11.2018 r. do dnia zapłaty,
• podtrzymał stwierdzenie nieważności umowy kredytowej,
• zasądził koszty postępowania za I instancje przy czym ich określenie pozostawił referendarzowi sądowemu,
• zasądził koszty postępowania za II instancję w wysokości 5050 zł

Uzasadnienie wyroku

Sąd w ustnych motywach wyroku wskazał, że w jego przekonaniu Umowa nie sprzeciwia się art. 69 Prawa bankowego. Źródła nieważności należy upatrywać w obecności w umowie klauzul niedozowolonych. Wyeliminowanie klauzul niedozwolonych powoduje, że w umowie powstaje luka, której nie można uzupełnić przepisami dyspozytywnymi. Sąd wskazał, że wynika to bezpośrednio z sentencji wyroku wydanego przez TSUE w sprawie Państwa Dziubak. Dodatkowo Sąd wskazał, że byłaby możliwość uzupełnienia luk jedynie w przypadku, gdyby obie strony wyraziły na to zgodę. Powodowie jednak żądając usunięcia klauzul abuzywnych jasno wyrazili swoje zdanie i wskazali, że nie godzą się na utrzymanie ich w mocy, a tym samym umowy. W dalszej kolejności sąd wskazał, że w przypadku stwierdzenia nieważności nie ma podstaw do stosowania teorii salda. W takim przypadku należy przyjąć, że obie strony mają osobne roszczenia, których mogą dochodzić niezależnie od siebie.

Sprawę prowadził mec. Mateusz Siejko z Kancelarii OLC Paweł Artymionek